MoimZdaniem.net - blog subiektywny

Ponad 50 proc. przyszłych seniorów obawia się, że wysokość wypłat będzie niewystarczająca i będą oni zmuszeni obniżyć poziom życia. Natomiast 45 proc. uważa, że oprócz niezbędnych wydatków  będzie ich stać tylko na drobne przyjemności. Jednak tylko niecała połowa obecnych 50-latków decyduje się na skorzystanie z dodatkowych form zabezpieczenia przyszłości .

Jak alarmują eksperci odpowiedzialność za płynność finansową w trakcie „jesieni życia” zależy w głównej mierze od nas samych. Aktualna sytuacja na rynku zabezpieczeń naszej przyszłości pokazuje, że świadczenia z ZUS i OFE mogą wystarczyć na zaspokojenie tylko części naszych potrzeb.

Według ekspertów i wbrew powszechnej opinii, najlepsze czasy dla emerytów są właśnie teraz. Stosunek emerytury do ostatniego wynagrodzenia jest relatywnie wysoki i wynosi obecnie 52 procent. Według prognoz ZUS wskaźnik ten będzie jednak sukcesywnie spadać i w 2060 roku średnia emerytura wynosić może od 25 do 35 procent ostatniej pensji.

Powodem takiej zmiany są dwa czynniki: niż demograficzny oraz rosnąca średnia długość życia na emeryturze. Eksperci jednogłośnie podkreślają, że najważniejszym czynnikiem skłaniającym do oszczędzania na przyszłość jest nie tyle wysokość odkładanych kwot (które mogą zaczynać się już od 50 czy 100 zł), ale wypracowanie nawyku oszczędzania. Systematyczne gromadzenie niewielkiej sumy może mieć olbrzymi wpływ na jakość naszego życia po zakończeniu kariery zawodowej.

To właśnie Polacy po 50. roku życia są najbardziej świadomi zagrożeń jakie niesie ze sobą zakończenie aktywności zawodowej. Przyszli seniorzy chcą zerwać z wizerunkiem osób biernych i po zakończeniu kariery zawodowej planują podróże czy odkrywanie nowych pasji. Niepokojące są natomiast dane CBOS-u, z których wynika, że aż 60 procent Polaków nie posiada żadnych oszczędności. Problem ten dotyczy zwłaszcza ludzi przed 35. rokiem życia.

Ustawa z 7 listopada 2014 r. o ułatwianiu działalności gospodarczej (Dz. U. z 27.11.2014 r. poz. 1662) wprowadzi od 1 kwietnia 2015 r. istotną zmianę w art. 229 Kodeksu pracy (Dz. U. z 2014 r. poz. 1502) dotyczącą przeprowadzania wstępnych badań lekarskich pracowników.

Regulacja wskazuje, że wstępnym badaniom lekarskim nie podlegają osoby:

1. przyjmowane ponownie do pracy u tego samego pracodawcy na to samo stanowisko lub na stanowisko o takich samych warunkach pracy w ciągu 30 dni po rozwiązaniu lub wygaśnięciu poprzedniego stosunku pracy z tym pracodawcą;
2. przyjmowane do pracy u innego pracodawcy na dane stanowisko w ciągu 30 dni po rozwiązaniu lub wygaśnięciu poprzedniego stosunku pracy, jeżeli przedstawią pracodawcy aktualne orzeczenie lekarskie stwierdzające brak przeciwwskazań do pracy w warunkach pracy opisanych w skierowaniu na badania lekarskie, a pracodawca ten stwierdzi, że warunki te odpowiadają warunkom występującym na danym stanowisku pracy, z wyłączeniem osób przyjmowanych do wykonywania prac szczególnie niebezpiecznych.

Nowe przepisy potwierdziły, że koszty badań ponosi zawsze pracodawca i że to on kieruje pracownika na wstępne, okresowe i kontrolne badania lekarskie.

Nie zmieniają się zasady przeprowadzania okresowych badań lekarskich pracowników. Przeprowadza się je:

• co 2 lata, jeżeli pracownik jest narażony na wdychanie szkodliwych pyłów lub oparów,
• co 3 lata, jeżeli w zakładzie pracy panuje gorący mikroklimat (po 45. roku życia badania takie muszą być wykonywane co 2 lata),
• co 4 lata, jeżeli pracownik stale korzysta z komputera,
• co 5 lat, w przypadku pracowników biura niekorzystających z komputerów.

Natomiast pracownicy, których niezdolność do pracy wyniosła dłużej niż 30 dni zawsze podlegają badaniom kontrolnym. Nie ulegają zmianie przepisy dotyczące przeprowadzania obowiązkowych badań wszystkich pracowników, w tym młodocianych, zmieniających stanowisko pracy zagrożone chorobami zawodowymi, wypadkami przy pracy oraz uciążliwością jej wykonywania.